در دعای سحر درخواست عبد از خداوند و متصف شدن به صفات و اسما الهی است.
یعنی این صفات و اسمایی که خدا داراد چه جلالی و چه جمالی ، عبدالله بیاد مظهر این صفات و اسما قرار بگیرد.
هر کدام از این صفات فعلی و ذاتی خدا را این شخصی که دعا می کند از خداوند مسیلت دارد ؛ حالا این مسیلت به چه صورت هست!؟
ایا صرف دعاست!!
یعنی اینکه اگر بنده امد و این دعا را خواند و درخواست کرد که خدایا من می خواهم این چیزهایی که تو داری در من هم باشد ؛ اینجا این بنده وظیفه دیگری ندارد؟؟
در کلیه ادعیه ی ماثوره ای که از اهل بیت به دست ما رسیده ، دعا یکنوع اموزش است.
مثلا در دعای مکارم الاخلاق ؛وقتی این اخلاق کریمه را بیان می کند واز خداوند درخواست می کند ، در عین اینکه دارد این دعا و درخواست را از خداوند می کند ؛ تعلیم می دهد که این اخلاق چگونه است و چگونه ما باید تلاش کنیم و اینها را تحصیل کنیم.
دیگر از خواص این دعا (دعای سحر )این است که وقتی انسان وارد بحر معانی این دعا می شود ،درواقع دارد سیر در اسما وصفات جلالی و جمالی می کند ؛یعنی وقتی انسان در بحر این مفاهیم رفت یکی بعد از دیگری با همان حالی که دارد دعا می خواند ،ان سیر معنوی اش را هم دارد انجام می دهد.
اینجا باید خیلی توجه کند که وقتی دارد این مطالب دقیق و ظریف را از خداوند درخواست می کند ،حواسش را باید جمع کند که ترشحاتی هم از انجا به قلبش وارد می شود.
در هر جمله ای از این دعا این ترشحات لازم را در خودش دریافت کند ؛چون وقتی دعا کننده، خودش را در معرض دعا قرار داد ؛درواقع با همان دعا دارد سیر ش را انجام می دهد.

از سخنان حضرت استادآیت‌الله‌صالح‌کمیلی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: