امام زمان ارواحنا له الفداء به پنج معنا غریب هستند: ناشناخته، از یاد رفته، فرو نهاده، دور از اهل و دیار، و بی یار و یاور. سه معنای اول غربت، از جهتی در مقابل سه مرتبه شکر قلبی، زبانی و عملی است. و دو معنای دیگر نیز، به طور صریح و روشن درباره امام عصر ارواحنا له الفداء صدق می کند.
امام کاظم علیه السلام حضرت مهدی ارواحنا له الفداء را به عنوان امام غریب معرفی فرموده اند. و شنیدن این حدیث، برای ما که مأموم این امام هستیم بسیار دردآور است.
داوود بن کثیر رقّی – از یاران برجسته امام موسی کاظم علیه السلام می گوید:
سَأَلتُ اَبَا الحَسَنِ مُوسیَ بنَ جَعفَرٍ عَلَیهِما السَّلامُ عَن صاحِبِ هَذا الاَمرِ. قالَ: هُوَ الطَّریدُ الوَحیدُ الغَریبُ، الغائِبُ عَن اَهلِهِ، الموتُورُ بَاَبیهِ السَّلام [1]
از امام ابوالحسن موسی بن جعفر (درباره صاحب این امر پرسیدم. ایشان فرمودند: او طرد شده تنها، غریب، پنهان از نزدیکانش و به خاطر کشته شدن پدرش مظلوم است.
«طرید» به کسی اطلاق می شود که طرد شده است. امام زمان ارواحنا له الفداء به راستی در این زمان طرد شده هستند، چرا که موقعیت و منزلتی را که در شأن ایشان است. برایشان در نظر نمی گیرند، و حقوق ایشان آن گونه که باید ادا نمی شود.
هیچ کدام از مراحل شُکر در برابر این نعمت عظیم الهی، به طور شایسته ادا نمی شود. به عبارتی، در عین این که نعمت عام وجود امام زمان ارواحنا له الفداء شامل حال همه هست ولی شکر آن گذارده نمی شود، تا جائی که مردم، ولیِ نعمت خویش را کنار گذاشته اند، و فهمیده یا نفهمیده ایشان را با قلب و زبان و عمل خویش طرد کرده اند.
«وحید» یعنی تنها به کسی گفته می شود که متناسب با شأن و مقام خود، یاران همراه نداشته باشد، «کسی به او مراجعه نکند»، و «اعوان و انصار نداشته باشد.» [2]
 
[1] کمال الدین / ج 2 / ص 361 / باب 34 / ح 4
[2] آفتاب در غربت، دکتر سید محمد بنی هاشمی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: