انگار بعضي آدم ها را نمي شود دوست نداشت...
آمده اند تادنيای سیاه و سفیدت را همرنگ لبخندشان کنند...و به تو بفهمانند که دنيا هنوز جاي خوبی است برای نفس کشیدن....

حتی اگر تمام عمرت را بگردی هم، دلیل دوست داشتنی بودنشان را پیدا نمي کنی....نه با عطر خاصی به لحظه های تنهایی ات هجوم می آورند و نه توقعی در مهربانیشان است ....اما طور عجیبی هستند...

انگار آفریده شده اند تا دوستشان داشته باشیم....تا مهربانی کنند و برای ثانیه ثانیه ی نبودنشان حسرت و دلتنگی داشته باشی...این ها همان ادمهایی هستند که رسالتشان معجزه ای است برای شب های تاریک و پر تشویش دیگران...

این آدمها را نمی شود دوست نداشت ...بلکه باید جور خواستی دوست داشت...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: