قال رسول الله( صلي الله عليه و آله و سلم) : « من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته الجاهليه»
پيامبر اکرم (ص) فرمودند : هر کس بميرد و امام زمان خويش را نشناسد به مرگ جاهليت از دنيا رفته است .
نکتة حائز اهميت در باب اين حديث ، آن است که هرکس در هر زماني امام زمان خويش که نماينده و جانشين پيامبر خدا است را نشناسد ، حتي اگر اطلاعات ديني بسياري داشته و يا خودش را متدين بداند به مرگي مرده که مربوط به عصر جاهليت است . يعني زماني که اصلاً دين اسلام نيامده بود ، اين حديث اِشعار دارد که نبود شناخت و معرفت امام زمان آنقدر مهم است که انسان متدين را بي دين مي کند و يا بهتر بگوئيم ،‌ دين او مورد قبول حضرت حق واقع نميگردد و انسان را به سوي کمال و قرب حق نمي کشاند پس انسان حتماً مي بايست دين اش را از امام زمان اش اخذ نمايد و مطيع اوامر او باشد و ناگفته پيداست که در صورتي اين امر ممکن است که در ابتدا انسان اما زمان اش را بشناسد تا بتواند از او پيروي و توسط او هدايت شود . قريب اين مضمون در روايات و ادعيه ديگري نيز موجود است مثلاً دعاي « الهي عرفني نفسک »(که خواندن آن در دوران غيبت سفارش شده): خداوندا خود را به من بشناسان که اگر خود را به من نشناساني پيامبرت را نميشناسم ، خدايا پيامبرت را به من بشناسان که اگر پيامبرت را به من نشناساني امامت را نمي شناسم ، خدايا حجت خود را به من بشناسان ، اگر حجت خود را به من نشناساني، از دينم گمراه مي شوم.
با توجه به اين امر پيداست که اولين وظيفة هر شيعه و انسان حقيقت جوي اين است که تا در وهلة اول نسبت به امام زمان خويش تحقيق نموده و پيرامون ايشان شناخت و معرفت کافي کسب نمايد .

 منظور از شناخت و معرفت:

بايد توجه داشت که منظور از شناخت و معرفت اعم از شناخت شخصي و شأني امام است . شناخت شخصي و فردي امام بسيار مهم است و روايات گوناگوني از پيامبراکرم(ص) و ائمة اطهار(ع) دربارة امامان دوازده گانه و خصوصاً حضرت مهدي(عج) آخرين جانشين پيامبر ( ص ) ، وارد شده که از ابعاد مختلف ايشان را معرفي و توصيف نموده است از نسب شناسي و القاب گرفته تا خصوصيات بدني ، ظاهري، اخلاق ، رفتار ، وقايع دوران ايشان و . . . اين معرفي جاي هرگونه انحراف و اشتباه در شناخت امام را از جستجوگر مؤمن و حقيقت جو مي گيرد و اگر اين روايات به خوبي براي مردم تبيين گردد ، راه مدعيان دروغين مهدويت که هر از گاهي از گوشه اي از سرزمين اسلامي سر در مي آورند بسته شده ، مسلمانان به اشتباه به فرقه هاي ضاله کشيده نمي شوند.
اما همانطور که گفتيم شناخت ، منحصر در خصوصيات فردي و شخصي امام نيست بلکه خصوصيات شأني و جايگاهي را هم شامل مي شود يعني ممکن است مسلماني بداند که حضرت علي ( ع‌) جانشين پيامبر (ص) و معرفي شده توسط ايشان است ، اما چون جايگاه ، مقام و شأن امام را نمي داند ،‌پيروي صحيحي از ايشان ندارد و به ورطة گمراهي مي رود.
همانطور نسبت به ائمه ديگر و حضرت مهدي (عج) ، پس شناخت شأن و جايگاه امام بسيار حائز اهميت است و در سعادت و شقاوت انسان تأثير مستقيم دارد کما اينکه در طول تاريخ عده اي از مسلمانان ، از امر امام تخطي کردند بدليل اينکه جايگاه امام را بدرستي نشناخته بودند ، درنتیجه بايد گفت شناخت شأني و جايگاهي بسيار حائز اهميت است و در مرتبه اي بالاتر از شناخت شخصي امام است و همين شناخت مقدمه پيروي از ايشان است.

 الهم عجل ولیک الفرج

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: