همان طور كه همه مي دانيد چند سالي است كه رهبر معظم انقلاب و به خصوص در فتنه 88 در برخي سخنراني ها جمله معروف (( أينَ عمار)) را با ذكر برخي نكات براي مردم بيان كردند ؛ ولي تا به حال از خود سوال نموده ايد كه عمّار چه خصوصيتي داشت كه مقام معظم رهبري ايشان را به عنوان فردي شاخص معرفي كردند ؟! حال براي روشن شدن ماجرا با هم مروري داريم بر زندگي جناب عمار ( رضي الله عنه ) ... :

...

...

...

ربناي لحظه هاي افطار، از پايان يك روز روزه داري خبر مي داد؛ ربنايي يك تمام وجود رزمندگان مملو از حقانيت آن بود. بچه ها با اشتياق فراوان براي نماز مغرب و عشا وضو مي گرفتند، ماشين توزيع غذا به همه چادرها سر مي زد و افطاري را توزيع مي كرد. سادگي و صميميت در سفره افطارمان موج مي زد و ما خوش حال از اينكه خدا توفيق روزه گرفتن را به ما هديه داده بود. سر سفره مي نشستيم و بعد از خواندن دعا، با نان و خرما افطار مي كرديم. دعاي توسل و زيارت عاشورا هم در اين روزها حال و هواي ديگري داشت....

...

...

...

ماه رمضون مثل کوه می مونه وروزه گیر ها مثل کوهنورد.
آروم آروم ازدامنه کوه رو به بالا حرکت می کنیم
تقریبا از روز دهم به بعد فشار زیادی رو تحمل می کنیم تا به قله برسیم .
روز پونزدهم به قله می رسیم .

...

...

...

یکی از سربازان فرانسوی
طی انقلاب جزائر، در خاطرات خود مینویسد:

هنگامی ک به روستاها میرفتیم
و بدنبال افراد انقلابی خانه ها را تفتیش میکردیم!
خیلی خجالت میکشیدم...!!

چون که دختران و زنان بادیدن ما، به سمت اسطبل و آغل حیوانات میدویدند
و خود را با فضولات حیوانات کثیف میکردند
تا ما به آنها تجاوز نکنیم...!

صحنه بسیار دردآوری است که ببینید یک زن خود را آغشته به فضولات کند تا کسی نزدیکش نشود....
و اما افسوس برای دخترانی که خودشان ، بدن خود را
که زیبایی شان نیز هست،در خیابان های کثیف
جامعه ی امروزی به عرضه میگذارند..

حریز گوید: به امام صادق - علیه‌السلام - گفتم: فدایت شوم؛ چقدر مدت بقای شما - اهل بیت پیامبر - کوتاه و اجلهای شما نزدیک و فاصله‌ها میان شما کوتاه است، با اینکه مردم به شما نیازمندند؟
حضرت فرمود: از برای هر کدام از ما صحیفه‌ای است که در آن هر چه به آن در مقام عمل در مدت خود نیاز دارد؛ هست، پس هرگاه آنچه در آن نوشته شده است از مطالبی که به آن مأمور شده به پایان رسید می‌داند که اجلش رسیده است، و پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد او می‌آید و خبر وفات و درگذشت او را به او می‌دهد، و از درجاتی که نزد خدا دارد آگاه می‌سازد.
امام حسین - علیه‌السلام - صحیفه‌ی خود را خواند و آنچه در آن در ارتباط با گذشته و آینده تفسیر کرد، و از آنها چیزهائی باقی ماند که واقع نشده بود، و پس به جنگ رفت.
و از جمله اموری که هنوز باقی مانده بود این بود که فرشته‌ها از خدا مسألت نمودند تا او را یاری کنند، خداوند به آنها اجازه داد، در آن هنگام که ملائکه‌ی مزبور برای یاری امام حسین - علیه‌السلام - آماده می‌شدند ایشان کشته شدند، و مدتش تمام شد.
ملائکه به حق تعالی عرض کردند: پروردگارا؛ به ما اجازه دادی که فرود بیائیم، و او را یاری کنیم، و ما فرود آمدیم، ولی شما او را به سوی خود بردی، و ما نتوانستیم او را یاری کنیم.
خداوند تبارک و تعالی به آنها خطاب نمود که: شما ملازم قبه و بارگاه او باشید تا وقتی که او را ببینید، آن روزی که خروج خواهد نمود، در آن روز او را یاری کنید و بر او، به خاطر اینکه نتوانستید او را یاری کنید گریه کنید، و شما به این اختصاص داده شدید که او را یاری کنید و بر او گریه کنید.
آن ملائکه به جهت تقرب به خدا، و به خاطر اینکه نتوانستند او را یاری کنند گریه کردند، و هنگامی که حضرت خروج کند، یاران او خواهند بود.
توضیح: ظاهرا مراد از یاری او پس از شهادت آن حضرت در زمان رجعت امامان - علیهم‌السلام - است.

[ اصول الکافی: ج 1 ص 283، بحارالأنوار: ج 45 ص 225 ح 18 ].